تیری راہواں وچ اَپڑی میں دل ہار وے
تنگی مینوں عشق دی چنگا مرنا اک وار وے
خوشیاں دے پل وچ جیون دا نئیں اعتبار وے
اَ جا بہہ جا ماہی حیاتی دا کر لے دیدار وے
پھلاں دھرتی سجائی سجدہ نہ ہووے بار وے
ٹکراں جے ہون تینوں دِلاں اُتے بھار وے
عاشق کھڑے بوہے تے ہتھ لے کے ہار وے
جانجی لے کے ٹُرے لاشے بے مہار وے
سکھاں دے پل وچ سودےنئیں اُدھار وے
غماں دا سُوا جوڑا پایا حیاتی سدا بہار وے
ڈھولاں تے سہیلیاں گاون اُجڑیا کیوں دیار وے
شہنائیاں جنازے اُٹھدے وچ دھمالاں لاڑے یار وے
بابل دے آنگن کھیڈاں خوشیاں غماں انتظار وے
رُس جاندی سی تے لگدا کھڈونیاں دا بازار وے
عشقاں مینوں چڑھ گئیاں جوانی وچ منجدھار وے
اللہ اللہ پڑھ دی ،بچ دی نہ میں عشق بہار وے
مائیں ہتھ جوڑے دل سانبھی ظالم سنسار وے
عشق محمود رب دا ، لاشہ رکھ لے بیکار وے
پنج آب / محمودالحق
Mar 19, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 تبصرے:
السلام علیکم
بہت خوبصورت شاعری ہے ایک دم دِل کے قریب
زارا
السلام علیکم
شکریہ پسندیدگی کا . جو بات دل سے نکلے اثر رکھتی ہے .
Post a Comment